Wczesna diagnoza i skuteczna terapia dzieci z zespołem Aspergera pozytywnie wpływa na ich funkcjonowanie w społeczeństwie. Dzięki dobrze dobranym metodom pracy z dziećmi z ZA, mają one szanse na satysfakcjonujące i pełne radości życie w społeczeństwie. Pomoc w zrozumieniu norm społecznych, reakcji emocjonalnych i konwenansów społecznych zaprocentuje w ich późniejszym życiu.

Zespół Aspergera – co to takiego?

Głównymi cechami Zespołu Aspergera jest to, że osoba dotknięta tym zaburzeniem nie potrafi odnaleźć się w świecie rządzonym przez niepisane zasady, społeczne normy oraz impulsywne decyzje podyktowane emocjami. Dziecku czy osobie z ZA trudno jest zaakceptować zmiany i wejść w nowe środowisko. Zazwyczaj dzieci i dorośli działają dość schematycznie, w sposób sobie znany i przewidywalny, kiedy coś zakłóci ich rutynę, powoduje zachwianie opracowanego systemu, wtedy wywołuje niepokój i frustracje. Rytuały i określone zajęcia stanowią dla dzieci
i dorosłych z Zespołem Aspergera bezpieczną bazę.

Aby pomóc dzieciakom z ZA odnaleźć się wśród ludzi, którzy nie są przewidywalni, w społeczeństwie, które nieustannie się zmienia, potrzebna jest systematyczna i dobrze dobrana terapia, szczególnie w sferze emocjonalnej, motywacyjnej jak i rozumienia norm społecznych.

Metody pracy z dzieckiem z ZA

W terapii zespołu Aspergera wykorzystuje się wiele różnych terapii zaproponowanych na przestrzeni lat przez terapeutów. Jednymi z chętniej wykorzystywanych i bardziej cenionych jest: terapia poznawczo-behawioralna, terapia relacyjna czy zooterapia.

Terapia behawioralna (wykorzystywana przez Centrum Terapii Hypnos) skupia się na rozwijaniu zachowań deficytowych, czyli np. rozpoznawania i rozumienia emocji, odnalezienia się w sytuacjach społecznych, rozumienia zasad panujących w określonych miejscach czy wyrównywania deficytów poznawczych. A także, redukuje zachowania niepożądane, poprzez stosowanie wygaszania, wzmacniania zachowań pozytywnych, stosowanie odpowiednich gratyfikacji w przypadku zachowań pożądanych.

Istotny jest również element relacji jaki nawiązuje się między terapeutą a dzieckiem z ZA, warto obserwować reakcje pacjenta, podążać za jego reakcjami, odpowiadać na potrzeby. Dzięki temu silniejsza więź jaka wytwarza się na linii terapeuta-dziecko pomaga w generalizowaniu efektów terapii.

Przykładowe metody pracy z dziećmi z ZA:

– Terapia poznawczo-behawioralna

– Metoda integracji Sensorycznej

– Trening Umiejętności Społecznych (TUS)

– Metoda Knilla

– Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

– Metoda Opcji Kauffmana

– Zooterapia

– Farmakoterapia

Wyznaczniki dobrej terapii Aspergera:

– Nawiązanie ,,dobrego” terapeutycznego kontaktu z dzieckiem

– Zweryfikowanie posiadanych umiejętności dziecka

– Ustalenie celów terapii

– Skonstruowanie planu terapii

– Dostosowanie  poziomu trudności zadań do możliwości dziecka

– Świadomość gorszych i lepszych dni klienta, dostosowanie się do jego tempa

– Określenie wzmocnień i gratyfikacji

– Ustalenie planu działania w przypadku zachowań niepożądanych

– Podążanie za dzieckiem

Terapia zespołu Aspergera, która będzie respektować prawa i ograniczenia dziecka, a jednocześnie będzie stawiała motywujące wyzwania, stanie się dużym wzmocnieniem dla osoby z ZA. Jasne zasady terapii, wyznaczone cele oraz pozytywne nastawienie może szybko zaprocentować w przypadku pozytywnych efektów i zmian w życiu małego pacjenta.

Bibliografia:

Pietras T., Witusik A., Gałecki P. (red.), (2010), Autyzm – epidemiologia, diagnoza, terapia. Wrocław

Parker J. (2001), Autyzm – Jak pomóc rodzinie. GWP, Gdańsk

 

Zapisz